"रानी मुखर्जी: मेरी पहिलो प्रेमिका"

*****************************************************************

त्यो पोस्टकार्डको जमाना थियो । हिरो हिरोईनको फोटो पछाडि शुभकामनाका शब्दहरु कोरेर साथीहरुबिच चाडपर्वहरुमा भावनाको साटासाट हुन्थ्यो । त्यो बेला मसंग मात्रा एउटै नायिकाको पोस्टकार्ड हुन्थ्यो- रानी मुखर्जीको । मलाई याद छ, १९९६ मा रिलिज भएको रानीमुखर्जी अभिनित' राजाकी आएगी बारात' नामक फिल्म हेरे पस्चात म उनको 'डाई हर्ट' फ्यान भएको थिए । कैलो आँखा, कालि-काली हिस्सी परेकी, हँसिली र फरासिली ति नायिकालाई पहिलो पटक पर्दामा देख्ने बित्तिकै उनको अनुहार मेरो आँखामा छाप्पिएको थियो र दिलको

भित्तामा टाँस्सिएको थियो । भर्खर जुँगाको रेखी बस्न सुरुगरेको मेरो किसोर मानसपटलमा 'रानी'को त्यही तस्विरले राज गर्न थालेको थियो । ततपस्चात सोही बर्षमा उनको आर्को फिल्म मेहन्दी आयो । त्यो हेर्दासम्म रानी प्रतिको मेरो एकतर्फी माया झनै बढी सकेको थियो । १९९८ मा रिलिजभएको 'गुलाम' सम्म आइपुग्दा मसंग करीव ३०० वटा रानीका पोस्टकार्डहरु जम्मा भईसकेका थिए । म - रानीसंग देखिने आमिर, साहरुख र सलमान लागाएत कसैलाई पनि मन पराउन्नथे, फोटो बाटनै छुटाई दिन्थे ।

त्यसताका हाम्रो घरमा कालो खोल ओडेको एउटा फुच्चे रेडियो थियो । त्यो रेडियोको कान बटार्दा कहिले काही अस्पस्ट आवाजमा अल इन्डिया रेडियो सुनिन्थ्यो । एक पटक त्यो रेडियोले रानी मुखर्जी स्पेसल गानाहरु बजायो । त्यो दिन, मार्च २१ अर्थात रानीकै जन्म अवसर । अल इन्डिया रेडियोले रानीको फिल्मी यात्राको बारेमा जानकारी दिंदै पत्रचारको ठेगाना समेत् बतायो । मैले ठुटे पेन्सिल समातेर उनको ठेगाना घरको भित्तामा कोर्न भ्याएँ । त्यस दिन देखी मैले अाफ्ना प्रेमभावलाई शब्दमा उतारेर कापिको सेतो पानामा कोर्न थाले र मंगलबजारको पत्र मंजुखा मार्फत रानीलाई पत्र पठाउन थालें । मैले रानीको नाममा धेरै पत्रहरु लेखे र ति पत्रहरुमा मैले आफ्नो 'माया'लाई प्रकट गरे, कहिले गीत लेखें, कहिले गजल लेखे अनी कहिले कबिता कोरें । जे जे लेखें रानीकै नाममा लेखे । तर बिडम्बना ति पत्रहरुको कुनै पनि प्रतिकृया आएन ।

मैले काीब ३ बर्ष सम्म रानीको नाममा पत्र लेख्दै र पठाउंदै गरे । स्कुल जाँदा पकेट खर्च स्वरुप पाइने खाजा खर्च जोगाएर पोस्ट कार्डहरु किनें , पत्रचार गर्दा हुलाक टिकट किनें र फिलिम हेर्ने खर्च को रुपमा बचत गरेर राखे । मलाई रानीको जवाफ आउने ठुलो आशा थियो तर त्यो कहिल्यै आएन । सन २००० सम्म आइपुग्दा उनको 'बिच्छु' भन्ने फिलिम रिलिज भयो जस्मा रानीको रोल अलिक फरक थियो, जुन मेरो मनले रुचाएन , त्यस पस्चात भने मेरो एकतर्फी प्रेमको अन्त्य भएको थियो ।शायद यत्तिखेरसम्म मैले रानी र म बिचको खाडल बुझिसकेको थिएं ।

आज उनै रानी अभिनित ' हिच्की' हेरें, अनलाइन लिंक मार्फत । फेरी त्यही पुरानो दिनको याद ताजा भएर आयो । उनिप्रतिको मेरो ३ बर्सिय एकतर्फी प्रेमको त्यो अबोध पलहरु सम्झँदा आँफैप्रती हाँसो लागेर आयो । अभिनयमा बेजोडसंग जम्ने रानीको 'हिच्की' हेरिरहँदा स्कुले जीवनका शिक्षकहरुको एकएक अनुहार पनि याद दिलायो । सांच्चै, एउटा राम्रो सिनेमा हेर्नबाट झन्नै चुकेको महसुस भयो । सबैले हेर्नै पर्ने फिल्म बनेको छ 'हिच्की' । आमिर खानको 'सेक्रेट सुपर स्टार' हेरेर मेरा आँखाहरु रसाएका थिए तर आज फेरी 'हिच्की'ले पुन: भिजाइदिएको छ । एउटा उदाहरणिय सामाजिक सन्देश बोकेर आएकी 'रानी' प्रती पुन: मायाको टुसो पलाएर आयो । फेरी सुरुवात उही एकतर्फी प्रेमको ।